Jak instalować aplikacje w systemie

Osobiście zawsze staram się korzystać z aplikacji nie posiadających typowego instalatora, udostępnianych w archiwach zip/rar/7z, zawierających potrzebne pliki binarne. Jeżeli producent aplikacji udostępnia wersję z instalatorem i wersję bez instalatora, zawsze wybieram tą drugą. Zaleta – brak problemów z przypadkową instalacją niepotrzebnych elementów zintegrowanych w instalce.

Kolejną metodą jaką się posługuje jest wyodrębnianie plików z instalatorów. Rozwiązanie, gdy producent nie udostępnia wersji bez instalatora.

Uniwersal Extractor: wypakowywanie instalatorów

Jeżeli już jakaś aplikacja wymaga normalnej instalacji, proponuje skorzystać z kilku wskazówek.

W przypadku nieznanej aplikacji można proces instalacji przeprowadzić w wirtualnym środowisku – w piaskownicy (sandbox) lub wirtualnym systemie.

---

Przykład instalowania aplikacji VDownloader

1. Wybór języka instalacji

2. Okno informacyjne

informuje jaka aplikacja będzie instalowana

3. Umowa licencyjna

jeden z z ważniejszych etapów, który jest zmorą większości użytkowników. Nikomu nie chce się czytać tego nudnego tekstu, który zamieszczony jest w małym okienku wymagającym ciągłego przewijania. Licencja jest umową pomiędzy producentem a użytkownikiem, określa prawa i obowiązki obu stron i zawiera warunki korzystania z aplikacji. Więcej o licencjonowaniu w wątku:

licencjonowanie oprogramowania

4. Wybierz docelową lokalizację

ten etap umożliwia nam zmianę miejsca, gdzie zostanie zainstalowana aplikacja.

5. Dodatkowe zadania

na tym etapie instalator proponuje nam wykonanie dodatkowych zadań.

W przykładzie domyślnie zaznaczona jest instalacja śmieci w postaci komponentów adware:

• aplikacja AutoComplete Pro od predictad.com dodająca autouzupełnianie do wyszukiwarek na stronach www, ale jednocześnie kontrolująca poczynania użytkownika
• skróty reklamowe partnerów na pulpicie / menu start

Oba elementy są nieprzydatne, nie zmniejszają funkcjonalności głównej aplikacji i można je odznaczyć.

6. Instalacja Ask toolbar (lub innego)

Integrowanie Ask toolbar-a do aplikacji freeware to obecnie coraz częstsza praktyka. Domyślnie jest to zaznaczone do montażu w systemie.

Jeżeli nie chcemy z niego skorzystać to po prostu odznaczamy opcję instalacji. Rezygnacja z toolbaru nie zmniejsza funkcjonalności głównej aplikacji.

7. Wybór typu instalacji

Często mamy wybór pomiędzy typową instalacją, skonfigurowaną i zalecaną przez producenta a instalacją użytkownika, niestandardową.

Dobrą praktyką jest zawsze wybór opcji instalacji niestandardowej, gdzie możemy zdecydować jakie elementy zostaną zainstalowane.

W przykładzie typowa instalacja powoduje montaż paska Ask toolbar, który pełni tutaj funkcję „funkcjonalnej” wyszukiwarki filmów.

Ale mamy wybór poprzez wybranie instalacji użytkownika, gdzie możemy zdecydować co będzie instalowane. Odznaczamy instalację paska i dopiero klikamy dalej.

Inne przykłady instalacji niestandardowej:

8. Podsumowanie instalacji

instalator jest skonfigurowany i posiada wymagane informacje. Możemy przystąpić do instalacji.